YAŞAYAN ÖLÜLER 1

O sabah suluyordum yine
Bahçedeki çiçekleri
Ruhumu saran sevgiyle
Mırıldanıp türküleri

Birden titredi toprak
Çatladı kımıldayarak
Dışarı çıkıyordu sanki
bir şeyler zorlanarak

Toprağı yırtan elleri...
kan fışkıran etleri...
irkilerek doğruldum
görünce birdenbire
yürüyen cesetleri

Uyuyan ölüler canlandı
çoğaldıkça çoğaldı
korkunç homurtularla
üzerime geliyorlardı

Karanlığa ses çıkarmayanlar
Ses duyunca ayağa kalktılar
bi'dünya çiçek ezip
yaygara kopardılar

İşte böyle bir yer burası
yaşamla ölüm arası
Yaşayan ölüler diyarı
çelişkiler fırtınası...
Share