Siz arkanızda bomboş bir sayfa bıraktınız. Boşa geçmiş bir yaşam bomboş bir sayfa gibiydi, anlamadınız. Yaşadınız sevmeden, üretmeden, hissetmeden, anlamaya çalışmadan, haksızlığa ses çıkarmadan, düşünmeden. Demek ki şu hayat kağıdının üstüne hiçbir şey yazmadınız. Yaşamak değildi belki de sizinki, bitkisel hayattaydınız.
BOŞ SAYFA
Neye karşı çıkmıştı ki
Kimi anlamaya çalıştı sanki
Neleri sevdi
Nelere kızdı
Boşuna yaşamıştı belki...
Farkında değildi geçen zamanın
Farkına varmadı ki olanların
Kaybedilenler…
Kırılıp gidenler…
Ne kaldı elinde ?
Bir gün dönüp bakacak geriye
Anlayacak yaptığı hataları
Gözleri düşecek yere
Sırtında yılların pişmanlığı
Elleri ceplerinde sefil
Başı önde yürüyecek
Yaptıklarından pişman
Geçmişine üzülecek
Bir gün dönüp bakacak geriye
kocaman,
bomboş bir sayfa görecek.
Yazısız geçen
anlamsız günlerine üzülecek…
Ayakkabıları yırtık, üstünde yamalı mont
onursuz yaşamını irdeleyecek
Sisli bir kış gecesinde
gözden kaybolup gidecek.
Nereye gittiğini
kimse bilmeyecek...
